Eetsouvenirs – uit Italië
De afgelopen 3 weken was ik in een van de foodiehemels op aarde, Italië. En hoewel de afstand best pittig is om te rijden is er een belangrijke reden dat we die reis toch per auto ondernemen. Het biedt namelijk de kans om eetsouvenirs mee naar huis te nemen.
Véél eetsouvenirs kan ik je vertellen. Welke dat zijn? Ik laat het je zien, inclusief tips voor de recepten die ik er het liefst mee maak!
Wat neem je (niet) mee uit Italië?
Dit zijn trouwens alleen de houdbare producten die je ziet, ik heb het nog niet eens over de pancetta, pecorino, parmezaan en alle verse pasta die ik liefst in grote getalen mee zou nemen. Maar met deze eerste selectie aan eetsouvenirs kom je ook al een heel eind 😉
Waarom eetsouvenirs meenemen?
Ik hoor je denken, maar dit is toch ook allemaal in Nederland te koop? Klopt. Zeker in Leiden, waar meerdere fantastische Italiaanse delicatessenwinkels zitten. Maar als je weet wat het in Italië kost (minstens 3x goedkoper over het algemeen!) én de fun van het koken met spullen die je zelf hebt meegesleept dan snap je wellicht waarom ik het iedere keer weer, uit ieder land waar ik kom, meesjouw. Goed, want nam ik allemaal mee?
Pasta
Heel veel pasta. Niet alleen omdat het goedkoper is (ik betaalde 0,58c!!! per zak De Cecci pasta…) maar ook omdat de variëteit in Italia vele malen groter is. Schappen vol. Letterlijk een gangpad vol pasta vind je er in de gemiddelde supermarkt. En dan heb ik het puur over de droge pasta.
Veel oriecchette nam ik mee, voor de pasta met spruitjes waar onze dochter zo dol op is. Natuurlijk ook linguini, omdat het nét lekkerder is dan gewone spaghetti (hier vind je de recepten om ermee te maken)
San Marzano tomaten
Voor iedere lekkere tomatensaus die ik met tomaten uit blik maak gebruik ik San Marzano tomaten, de koning onder de tomaten in blik. Per blikje in Italie toch gauw 65cent goedkoper, dus dat loopt aardig op als je ze zoveel gebruikt als ik.
In Nederland overigens ook te koop bij de grotere AH of via Foodelicious, ik kan het je alleen maar van harte aanbevelen!
San Pellegrino
Ik moet gauw eens gaan achterhalen wie de import van Pellegrino in Nederland doet, want de variëteit in Italië aan smaken is echt ongekend. Dit zijn er pas twee, maar we dronken ‘m ook nog met rode bloedsinaasappel, manderijn, kaktusfruit. Bizar hoeveel smaken er zijn die wij hier niet kennen.
Mocht je ze ergens tegenkomen, inkopen én mij laten weten waar je ze vond 😉
Polenta en semolina
Recentelijk ontdekte ik hoe lekker polenta is, dus wat extra voorraad kan nooit kwaad. En semolina is ideaal om je zoete aardappelfrietjes wat krokanter te maken, of de bodem van je zelfgemaakte pizza.
Volgens de verpakking wordt het ook gebruikt voor gnocchi, dus dat moet ik binnenkort ook maar eens uitproberen!
Borrelen
Als de Italianen iets goed kunnen is het borrelen. Het ‘aperitivo’ heeft volgens mij geen officiële begintijd, want met grote regelmaat zag ik mensen al om 11u met een glas Aperol Spritz in hun handen.
Diezelfde spritz kennen ze ook in een limonadesiroopvariant die, aangemaakt met bruiswater, een super alcoholvrij alternatief is. Daarnaast namen wij – bijna vanzelfsprekend – ook fantastische wijn en prosecco mee. Alleen al daarom is het bijna lonend om met de auto te gaan.
Bij de borrel wordt trouwens echt van alles geserveerd, in barretjes mag je daar lekker van meesnoepen. Onze favorieten zijn Taggische olijven, maar ook crackertjes met tonijnmayonaise (die officieel overigens bedoeld is voor Vitello Tonato, niet verder vertellen 😉 )
Bloem
Ik zie je verbaasd kijken. Waarom neem je in hemelsnaam bloem mee? Omdat de lekkerste verse pasta en pizza in Italie gemaakt wordt van 00′ bloem. Een fijnere bloem dan onze eigen bloem.
En aangezien ik geleerd heb hoe je zelf ravioli en tortellini maakt (daarover binnenkort meer…) is dit geen slechte aankoop 😉
Tiramisu
Geen lekkerder Italiaans dessert dan tiramisu, dat in Italië vond ik overigens minder stevig wordt gegeten dan ik verwacht had. Maar de basis voor iedere tiramisu zijn lange vingers, die altijd wat breder en dikker zijn dan onze standaard lange vingers. Dus ook deze sloeg ik in.
Het recept heb ik overigens al online voor je staan! ‘
Olijfolie
Ik zie je naar de foto kijken en je afvragen waarom er geen olijfolie op staat. Ik kocht het wel, een fles om daar te gebruiken en eentje om mee te nemen. Maar als ik héél eerlijk ben, al mijn olie en azijn (ook balsamico) koop ik liefst in Rotterdam, bij Foodelicious. Topspul, betaalbaar en super lekker (even los van het feit dat er ook gewoon écht geen plek meer in de auto was J)
En nu de keuken in!
Want met al dit lekkers, en de inspiratie die ik opdeed, ga ik de komende weken de keuken in en jullie verblijden met een heleboel Italiaans geïnspireerde nieuwe recepten. Heb je nog verzoeknummers laat het me dan in een reactie onder dit artikel weten en houd hoe dan ook Smulpaapje de komende tijd in de gaten!
Eetsouvenirs uit Engeland, Frankrijk en Duitsland
Wil je nog meer inspiratie? Al mijn tips voor eetsouvenirs uit Engeland, Frankrijk en Duitsland vind je hier!
Gepubliceerd op 8 augustus 2016
