Up close & personal – me time
De vorige keer gaf ik jullie een kijkje in de keuken van hoe ik alle ballen in de lucht houd. De oplettende lezer zou opgemerkt kunnen hebben dat ik naast moeder, echtgenoot en zelfstandig ondernemer weinig tijd neem voor mezelf. En dat klopt. Ik suck at me – time. Heel hard ook.
Rustig aan doen, een middagje ongegeneerd Netflixen of met een boek op de bank. Ik doe het weinig. Te weinig volgens sommigen (hai schatje). Toch weet ik inmiddels wel precies wanneer het nodig is. Luisteren naar mijn lijf heb ik door de jaren heen (beter) geleerd, hoewel ik soms ook wel net iets te lang wacht met handelen.
Mijn favoriete me-time
Maar dan plan ik het ook echt in, die me time. Een of twee keer per jaar probeer ik een paar dagen alleen op reis te gaan. Geen rekening houden met de wensen van mijn vent, ons kind, de omgeving of wie dan ook is de best denkbare me-time. Ik doe dat al jaren en word er iedere keer weer intens blij van.
Zo ga ik met regelmaat naar Londen of Berlijn, waar ik dan meteen ook weer vrienden kan opzoeken. Maar altijd kies ik ervoor om een hotel te boeken, zodat ik zoveel mogelijk zelf bepaal hoe en wat. Eten waar ik wil. Rondlopen zonder een plan. Love it!
Thuis tutten
Maar ook thuis kan ik het, hoewel lastiger. Opstaan voordat iedereen wakker is vind ik het ultieme geluk. Koffie zetten, rustig wakker worden. Ik hou er van (en ja, het helpt dat ik een enorm ochtendmens ben.) Of op een werkdag ergens gaan werken en dan de lekkerste lunch bestellen die er is. Voor mij is dat pure verwennerij, het geeft een vakantiegevoel om even iets anders te eten dan thuis, achter de laptop, snel een boterham met kaas.
Ook probeer ik met enige regelmaat in het weekend ’s ochtends een uurtje uitgebreid te tutten, lekker scrubben, maskertje, crèmetje, dat werk. De schoonheidsspecialiste is dan weer de ultieme verwennerij, maar daar kom ik eigenlijk te weinig.
Ik wou dat ik hield van sporten, van yoga, meditatie, dat soort dingen. Bij vlagen zwem ik. Fanatiek ook. Maar ik gun mezelf er (ook) niet genoeg tijd voor. Andere zaken gaan toch altijd voor. Mijn gezin, mijn werk, even niks moeten. Wie weet. Ooit (maar don’t hold your breathe, zullen we maar zeggen…)
Update: naar aanleiding van het schrijven van dit artikel, best confronterend was dat eigenlijk, boekte ik een long overdue massage, liet mijn nagels doen, vroeg een setje beauty spullen aan ter review én maakte een afspraak bij de schoonheidsspecialiste. Er is hoop dus
Gepubliceerd op 27 juni 2018