Kinderen en het verlies van een huisdier

Als kinderen hun huisdier verliezen ben je misschien op zoek naar tips hoe je daar mee omgaat.. Dit zijn (helaas) de onze, na het verlies van onze kat.

Want als een kind zijn huisdier verliest heb je met meer te maken dan je eigen verdriet. Als volwassene weet je een beetje wat je kunt verwachten, maar voor kinderen is het vaak hun eerste échte aanraking met de dood. En dat heeft impact. Ik had niet kunnen bedenken dat ik dit artikel ooit zou schrijven, maar het is helaas ook onze waarheid geworden.

Onze kat Star overleed afgelopen week volledig onverwacht door waarschijnlijk een hartfalen. Ik vond haar in haar mand nadat ik een gek geluid hoorde. Onze dochter kwam op dat moment thuis en schrok zich natuurlijk een hoedje. Ook omdat we niet wisten wat er aan de hand was. Tot dat moment was onze Maine Coon kerngezond en meer dan springlevend. Maar haar kat verliezen is iets waar ze altijd bang voor is geweest.

Wat vertel je je kind(eren) als hun huisdier dood gaat

In allerijl zijn we naar de dierenarts gereden. Onze dochter ging mee. Een bewuste keuze van mijn kant. Want stel dat de kat het niet zou overleven dan moest ook zij betrokken worden bij dat afscheid. Ik had in de auto al tegen haar gezegd dat ze zich op het ergste moest voorbereiden. Helaas bleek dat het geval.

Met alle ruimte van de dierenarts konden we afscheid nemen. Voortdurend benadrukken dat verdriet oké is, dat de kat geen pijn had gehad. Maar ook mijn eigen emotie laten zien. Groothouden en rouw gaan niet samen. Bovendien wilde ik haar laten zien dat het oké is om verdrietig te zijn. Heel verdrietig.

Kinderen en verdriet om hun huisdier

Tja en dan kom je thuis. Waar nog bakjes met eten staan. Een kattenbak. Speeltjes. Haar mand. We hebben alles even laten staan. Eerst even goed uithuilen met z’n allen. Haar de ruimte geven voor haar verdriet om het verlies van haar huisdier; “het voelt alsof ik een stukje van mezelf bij de dierenarts heb achter gelaten” Ik denk dat ze het niet beter had kunnen verwoorden.

Hoewel ik ook met regelmaat foeterde op de kat – ze was écht geen heilige – heb je toch zo je patronen door de dag ontwikkeld die er nu niet meer zijn. De deur van mijn kledingkast, waar ze altijd inkroop als die open stond, hoeft niet meer dicht. We hoeven bij het opstaan niet meer muisstil te zijn. Als ze ons hoorde werd er beneden acuut gemauwd om eten (dit beest was net zo’n eetliefhebber als wij allemaal zijn)

Afscheid van je huisdier kent geen regels

Afscheid nemen kent geen regels. Ook niet als het gaat om huisdieren. Maar zeker met kinderen is het belangrijk om dat goed en zorgvuldig te doen. Daarmee wordt hun verdriet erkend, tastbaar en krijgt het een plek. Dus hebben we de mooiste foto van onze dochter met Star laten uitvergroten en uitgeprint om in te lijsten. Eentje voor op haar kamer, eentje voor in de woonkamer. We houden nog een kleine herdenking als we die foto neerzetten. Gewoon om ook een paar dagen later ruimte te geven voor verdriet.

Kinderen rouwen om hun huisdier

Rouw. Ook als het om een huisdier gaat kent geen tijdslimiet. Ook bij kinderen niet. Ik merk dat ik het zelf probeer te rationaliseren, maar daar is geen beginnen aan. Dus door haar de ruimte te geven, geef ik mezelf die ook. Zonder mijn eigen verdriet aan haar op te leggen. Kinderen zijn echt een stuk flexibeler wat dat betreft.

Op de plek waar de kattenbak stond hebben we onze bananenplant gezet. En met ieder nieuw blad daarin denken we weer even aan Star. Het zijn die kleine dingen die het voor een kind tastbaar maken en waardoor je ze leert om te gaan met verlies. Het is ongetwijfeld niet de enige manier, maar hoe wij het hebben aangepakt.

Tips verlies huisdier met kinderen

Samengevat zijn dit denk ik mijn belangrijkste tips als het gaat om hoe je om omgaat met het verlies van een huisdier als je kinderen hebt

1. Ben eerlijk. Maar je hoeft ook niet álles te vertellen. Schat in wat je kind aan kan.
2. Geef ruimte voor afscheid. Laat het ze op hun eigen manier doen.
3. En daar op aanhakend; er is geen goed en fout. Ze geven zelf wel aan waar ze behoefte aan hebben
4. Laat jouw verdriet niet leidend zijn voor hoe zij er mee om moeten gaan.
5. Praat er met elkaar over. Zonder het te rationaliseren. Maar leer ze wel hoe verdriet onderdeel is van het leven en dat het er mag zijn.
6. Voel je je er prettig bij, houd een afscheidsritueel. Daarmee kun je wellicht iets afsluiten. Is het niet voor je kinderen, dan misschien wel voor jezelf 😉
7. Een tastbare herinnering helpt en laat ook zien dat verdriet geen tijdslimiet hoeft te hebben. Bijvoorbeeld een fotolijstje of een fotoboekje, dat ook later nog ingekeken kan worden.
8. En verder, vergeet niet dat ook jouw eigen verdriet er mag zijn en dat je dat mag laten zien. Zo zien kinderen ook dat ook volwassenen verdrietig kunnen zijn. En dat dat oké is.

Heb je zelf nog tips die hier niet bij staan, maar die wellicht jou en je kind(eren) geholpen hebben deel ze dan onder dit artikel. Wie weet helpt het een ander weer.

Gepubliceerd op 24 februari 2021