In gesprek met Nigel Slater

Susan Aretz in gesprek met Nigel Slater over Greenfeast, comfortfood en Japan. Het hele interview vond telefonisch plaats in verband met Covid-19

Er zijn een aantal mensen op deze wereld waar ik een ongekend zwak voor heb dat door de jaren heen alleen maar groter is geworden. Nigel Slater is zo’n persoon. De Britse kookboekauteur en televisiemaker staat met een dikke stapel boeken in mijn kookboekenkast.

Dit voorjaar verscheen er een nieuw boek van hem Greenfeast. Dus hing ik acuut in de mail bij de uitgever wie ik zou moeten omkopen om hem (net als een paar jaar geleden – dat interview lees je hier ) weer te mogen spreken ? Dat omkopen bleek niet nodig en er werd een afspraak gepland. En toen kwam het Coronavirus…

Susan Aretz in gesprek met Nigel Slater

Gelukkig bestaat er zo’n ouderwets apparaat als de telefoon en hielden we ons gesprek niet face-to-face maar telefonisch. Ik kan je vertellen dat drie kwartier de stem van Slater in je oor van iedere crisisdag, virus of geen virus, een prachtige dag maakt. Al zou hij de gebruiksaanwijzing van de wasmachine voorlezen, dan hing ik nog aan zijn lippen. Maar goed, tot zover deze liefdesverklaring. Terug naar het boek. Want dat was de aanleiding voor het gesprek.

Greenfeast Nigel Slater

Greenfeast is een typisch Nigel Slater boek, en tegelijk ook weer niet. Want in tegenstelling tot zijn eerdere boeken draait het in dit boek puur om de recepten. Geen inleidende verhalen, die je meenemen in zijn gedachtewereld. Maar ook, geen vlees of vis. Groente speelt de hoofdrol. En gek genoeg, als je het niet weet, mis je het ook niet. Het is precies wat Slater wil.

“Mijn eigen transitie naar meer plantaardig eten ging ook geleidelijk. Dat was niet een bewuste keuze. Of een moment waarop ik dacht en nu eet ik geen vlees of vis meer. Ik keek op een periode terug, door middel van de eetdagboeken die ik bijhoud, en realiseerde me dat ik steeds vaker zonder vlees of vis at.”

Fascinatie voor Japan

Ook zie je in het boek heel voorzichtig de invloeden terug van Slater’s fascinatie voor Japan. Die ontstond jaren geleden in een Japans café, waar hij naar binnen was gelopen om koffie te drinken. Die werd overigens niet geschonken, maar ze hadden er wel verschillende soorten Japanse groene thee. Slater werd vrienden met de eigenaar, die hem onderdompelde in de Japanse theecultuur.

Op diens aanraden reisde Slater voor het eerst naar Japan. “Ik had het gevoel dat ik thuiskwam. Niet alleen qua eten, maar ook door de houding van de Japanners. Tegenwoordig kom ik ieder jaar, in het vroege voorjaar, een maand naar Japan. Het liefst zou ik er wonen, maar dat kan helaas niet.”

In Greenfeast laat Slater zien wat je bijvoorbeeld met misopasta kunt maken. “In Japan is dit een ontbijtsoep, waar ik enorm van hou. Maar het is ieder moment van de dag een genot om deze zoutige bouillon te maken. Ik doe er dan bladgroente in, zoals paksoi. Nog wat noodles erbij. Het is zo ‘satisfying’. Bovendien is het snel gemaakt. Ik heb dan ook altijd misopasta in de voorraadkast liggen. Net als sushi rijst trouwens. Die eet ik dan, gekookt, met iets simpels als Japans zuur of ik wok er groente bij.”

Eten in tijden van crisis

Zo licht als Slater normaliter eet, zo anders is zijn eetpatroon nu, ten tijde van de Coronacrisis. Hij lacht als hij zichzelf vergelijkt met een eekhoorn, die zich klaarmaakt voor zijn winterslaap. “Ik verzamel momenteel vooral comfort food om me heen. Alles waar carbs in zitten, zuivel, roomijs, kaas. Alles wat ik normaal laat staan omdat het niet goed voor me is, is wat ik nu wil eten.”

Comfort food als rode draad

Comfortfood is sowieso iets dat regelmatig terug komt in Slater’s leven. “Dat is altijd zo geweest. Eten dat troost biedt is de rode draad door mijn leven. Als kind gaf ik mijn geld uit aan snoepjes. Comfort food was voor mij een vervanging voor de liefde die thuis ontbrak (en waar Slater uitgebreid over schreef in zijn autobiografie Toast).

Nog steeds is eten mijn troost, afhankelijk van mijn bui. Als ik blij ben kies ik lichter eten, dan wanneer ik me minder goed voel. In die gevallen kies ik voor suiker, vet ed. Ik gewoon echt heel dol op eten, zoals anderen dol zijn op sporten zo ben ik dol op eten.”

Avocado on toast

Slater blijkt een van de eerste te zijn die een recept maakte voor Avocado on toast. Tot zijn eigen verrassing overigens. “Het is ooit door iemand uitgezocht en die kwam bij mij uit. Ik maakte het blijkbaar al voordat het een food trend werd. Het is natuurlijk niet eens echt een recept, maar ik had het opgeschreven en daarmee werd het een recept. Ik hou zelf vooral van de simpele avocado en toast. Chili en koriander als topping. Verder niks”

Zelfs geen gepocheerd ei vraag ik hem? Hij grinnikt en vertelt dat eieren een van de weinige dingen zijn die hij écht niet lekker vindt. Ik vind het fantastisch hoe iedereen minder vlees en vis eet en dat vervangt met eieren, maar ik gruwel van die dingen. Ergens doorheen, bijvoorbeeld in een cake ofzo, prima. Maar niet op zichzelf!”

Zoetekauw

Slater is dan weer wel een zoetekauw, maar ook daarbij kiest hij liefst voor simpel ” Ik houd vooral van chocola maar dan liefst gewoon een blokje dus niet een chocoladepudding of iets dergelijks. Ik vind het dan ook vreselijk dat door de crisis mijn favoriete chocoladewinkel tijdelijk gesloten is. Gelukkig vind je nu wel bijna het hele jaar door pannetone in de winkels, die vind ik ook geweldig. Daar snijd ik dan plakjes van af en die eet ik geroosterd met fruit en wat room. Als een soort triffle.”

Koken uit Greenfeast lente & zomer

Ik kookte uiteraard zelf ook uit Greenfeast en vertel hem dat zelfs onze aubergine-hatende dochter lyrisch was over een van de recepten met aubergine uit het boek “Dat doet me zo veel deugd. Want als ik iets met dit boek wil laten zien is het wel dat vegetarisch of vegan eten niet altijd zo dwingend hoeft, maar gewoon echt heel lekker en makkelijk is!”

Review Greenfeast

Mijn review van Greenfeast én mijn versie van het recept met gegrilde aubergine waar wij zo blij van werden staan dan ook voor je klaar. Want net als dat ik dol ben op Slater als mens, ben ik enorm fan van zijn boeken. En ja, ook Greenfeast mag in dat rijtje. De review vind je hier en het recept staat hier voor je klaar.

Het interview dat ik met Nigel Slater had voor het AD lees je trouwens hier.

Gepubliceerd op 3 april 2020