Eten met een dreumes op Curacao
Chef in de dop!
Je kind aan de rokken hebben hangen. Wie kent deze uitspraak nou niet. Nu draag ik niet dagelijks lange rokken, maar ik heb inmiddels wel aan de lijve ondervonden wat deze uitspraak betekent. Als ik maar even naar de keuken loop, kruipt mijn zoon snel achter mij aan. Hij wil het liefste de he-le tijd bij mama op de arm wil om te kijken wat ik aan het doen ben. Heel normaal, wie vindt het nou leuk om tegen benen te moeten kijken terwijl de spannende en interessante activiteiten op een andere hoogte plaatsvindt. Maar heel eerlijk: voor mij best lastig als ik een maaltijd op tafel wil zetten.
Wanneer spullen lenen lastig is
Helaas trapt deze jongen niet in de draagzaktruc. Het is even leuk, maar daarna is het wurmen en huilen. Vanaf zijn geboorte wil hij niet zitten in een wipstoel of speciaal andere babyzitje, dus die opties vallen ook af. Ook een reden waarom ik andere opties waar de kleine man in vast zit ook maar niet heb gekocht. In Nederland hadden we waarschijnlijk heel makkelijk spullen kunnen lenen of anders kopen. Die optie is hier een stuk beperkter. We wonen op een eiland, dus het verschepen en het invoeren van spullen kost enorm veel geld. Wat in de winkels ligt is hierdoor een stuk duurder dan in Nederland. Ook is mijn netwerk met mede moeders nog niet zo groot, dus dat maakt lenen een stuk lastiger dan het bij mijn vriendinnen in Nederland zou zijn geweest.
Rondslingerende messen en sissend hete pannen
Terug naar de keuken. Soms zet ik onze zoon kort op het aanrecht, maar dat vind ik nog best wel spannend met oog op eraf vallen of de rondslingerende messen en sissend hete pannen. Deze kleine havik ziet alles liggen en heeft het al te pakken voordat ik het zelf heb gezien. Het liefste wil hij natuurlijk ook meedoen, dus ik laat hem wel eens roeren in de pan terwijl hij op mijn arm zit. Dit is niet de hele tijd vol te houden natuurlijk.
De grote kook-show!
Dat vraagt dus om andere maatregelen, want hoe kan je koken voor je gezin als je kind alleen maar door jou opgetild wil worden om alles te zien? De truc: kookprogramma spelen! Ik zet de kleine man in de kinderstoel, geef hem wat te eten en ik begin met koken. Terwijl ik bezig ben, vertel wat ik allemaal aan het doen ben. Ik laat hem de groentes en andere ingrediënten zien die ik gebruik en af en toe zing ik een vrolijk liedje tussendoor. Hopelijk breng ik hem zo ook nog wat kennis, maar vooral liefde bij voor koken en eten.
Inmiddels hebben wij zijn eerste verjaardag achter de rug. Kan jij raden wat we hem cadeau hebben gegeven? Een eigen speelkeukentje natuurlijk. Het keukentje is vanaf het begin een groot succes. Hij is druk in de weer met snijden en roeren. Hebben we hier dan toch echt te maken met een chef in de dop?
Meer Maaike’s stories? Kijk hier!
Gepubliceerd op 15 mei 2020
