Geen vlees op Curaçao

Als je zelf besluit geen vlees meer te eten val je uit de toon op Curaçao. Maar hoe doe je dat met je kind? Wat eet die? Maaike vertelt over haar de keuzes die ze hierin maakte.

Susan schreef al over de must-see release in oktober: A life on our planet. Een film die je doet nadenken over de keuzes die je nu maakt en waar je mogelijk andere keuzes kunt maken om de geschetste toekomst van de aarde te veranderen. Een van de genoemde dingen die we nu kunnen doen om de natuur weer ruimte te geven is het vergroten van het aandeel planten in ons voedingspatroon. Toevallig is dat één van de veranderingen die wij thuis al een ruime tijd geleden hebben gemaakt. We zijn gedurende de jaren steeds meer ‘plant based’ gaan eten en hebben ontdekt hoe verrassend lekker en gevarieerd dat eigenlijk is.

Curaçao = vlees

In de Curaçaose cultuur zit het eten van vlees enorm ingebakken. In de traditionele keuken draait het veel om vleesgerechten. Van stoba’s (stoofpotten) en met kip gevulde pastechi’s tot hele stukken vlees van de grill: een maaltijd is pas compleet met vlees. Het mooie is wel dat eigenlijk alle onderdelen van het dier te koop is. Van de klauwen van kippetjes tot een rundertong: het ligt hier in de supermarkt. Toch besloten wij een andere weg in te slaan vorig jaar.

In Nederland kochten we vlees bij de boer, zodat we konden traceren waar het vandaan kwam. Ook aten we al niet meer dagelijks vlees vanuit een duurzaam oogpunt. In 2019 zijn we helemaal gestopt met het eten met vlees. Doordat ik borstvoeding gaf en mijn lijf daar alle energie voor nodig had, kreeg ik enorme buikpijn zodra ik vlees at. Het verteren ging niet meer zo goed. Voor ons een reden om vanaf dat moment helemaal te stoppen met het eten van vlees thuis.

Het effect was direct merkbaar: ik was van mijn buikpijn af. Een andere opmerkelijk en onbedoeld, maar prettig effect was dat Coen meerdere kilo’s is kwijtgeraakt sinds we deze keuze hebben gemaakt.

We hebben wel besloten om af en toe vis te blijven eten; bij voorkeur de lijn gevangen vis van lokale vissers om onze footprint zo klein mogelijk te houden. We eten naast vis ook nog wel dierlijke producten, zoals eieren, zuivel en honing, maar we hebben ook al veel dierlijke ingrediënten vervangen voor een plantaardige variant.

Eten wat de pot schaft

Met onze keuze maken we natuurlijk ook een keus voor ons kind. Hier hebben we wel goed over nagedacht. Hij krijgt bij ons thuis dus ook geen vlees, maar dus wel af en toe vis. Wij hebben er wel voor gekozen dat hij overal met de pot mee eet. Dus als er vlees wordt gegeten bij bijvoorbeeld de opvang, een (kinder)feestje of bij opa en oma, dan laten we hem daar van mee eten. Op den duur gaat hij natuurlijk zelf een keuze gaat maken hier in, maar daar is hij nu nog veel te klein voor. Verbieden lijkt ons niet helemaal de goede weg, althans het is niet de weg die bij ons past. Eten is een feest, of het nu (grotendeels) plantaardig is of niet.

Meer variatie op ons bord

Ooit vond ik vlees het lekkerste deel van de maaltijd. Gedurende de jaren ben ik steeds meer gaan ontdekken hoe enorm gevarieerd je kunt eten zonder vlees. Ik durf zelfs te beweren dat ik, in ieder geval thuis, sindsdien nog nooit zo lekker en gevarieerd heb gegeten. Samen ontdekten we nieuwe (lokale) groentes, bereidingswijzen en de enorme vega(n) variatie in diverse keukens. We eten eigenlijk niet zo vaak kant- en klare vleesvervangers, ondanks dat die in de loop der jaren steeds lekkerder zijn geworden en het aanbod enorm is uitgebreid. Ik mis eerlijk gezegd vlees dus niet in mijn dagelijkse dieet en voor tekorten in voedingsstoffen zijn we niet bang door alle variatie en verse producten op ons bord.

Wil jij ook eens een dagje vega(n) eten? In het weekmenu van Susan staat iedere week minimaal één vega(n) gerecht én Susan heeft alle vega(n) recepten van de site gebundeld.

Gepubliceerd op 10 november 2020