Onze 5e week thuis – Corona update

Onze 5^e week thuis – Corona update

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ben er wel even klaar mee. Met alles Corona. En dat gebeurt deze week vaker dan me lief is. Ik breek bij het zien van dit filmpje van een Amerikaanse verpleegkundige die vertelt hoe zij moet zorgen voor 14 patiënten tegelijk en hoe zwaar dat valt. Het maakt het leed van de zorg rondom Corona zo zichtbaar. Ik kan niet anders dan heel hard mee huilen. En nee, dat lost niks op. Maar jongens, als je nu nog steeds denkt dat het “maar een griepje” is…

Blijf thuis – hou afstand

We proberen zo min mogelijk buiten te zijn maar soms is het even onvermijdelijk. De meeste mensen houden gelukkig keurig afstand. Maar dat obsessief bezig zijn met niet te dicht bij elkaar komen valt me zwaar deze week. Het voelt beklemmend. Niks kan ongedwongen, of luchtig, of even spontaan.

Ik probeer nog steeds te wandelen, maar ga zo vroeg mogelijk om maar zo min mogelijk mensen tegen te komen. Boodschappen doen voelt als een soort ontwijk je medemens race en probeer ik zoveel mogelijk te vermijden. Het voelt zo tegennatuurlijk allemaal.

Glas halfvol

Gelukkig lukt het ook nog steeds om het glas halfvol te zien. Het is mooi weer en we knappen de achtertuin op. Als we dan toch zoveel thuis zijn, dan liefst ook in een tuin die weer helemaal tip top is. Wat zijn we sowieso gezegend dát we een tuin hebben en buiten kunnen zijn. Ook mijn wandelingen in het natuurpark dat op loopafstand van ons huis ligt maakt me nog steeds zo blij. Zeker bij zonsopkomst levert het zoveel mooie plaatjes op.

SusanAretz.nl

Ik heb ook extra tijd om bezig te zijn met mijn nieuwe site, iets waar ik héél blij van word. Ik mag mensen blij maken met kadootjes door de vele winacties die er zijn. Maar ik schrijf ook artikelen waar ik zelf blij van word, over mijn favoriete rosé wijnen, over wat er in je koelkast moet en wat niet en ook deze wekelijkse update is inmiddels fijn om te doen. Als een klein dagboek voor later, als we terugkijken op deze periode en ons afvragen hoe we dat ook al weer deden. Zoveel weken thuis. Nou, met ups & downs dus ????

Vrijdagmiddagborrel en online kookles

Ook deze week was er vrijdag weer een virtuele vrijdagmiddagborrel op mijn Instagram. Even twijfel ik, hardop tijdens de instalive of mensen hier nog wel op zitten te wachten. Gelukkig is de respons voluit ja en zet ik mijn twijfels voorlopig maar even opzij. Vrijdagmiddag 17u blijft dus virtuele borreltijd!

Wat ik wel voorlopig voor de laatste keer doe is de online kookles op zondagmiddag. Er komen heel veel mooie weekenden aan en ik heb zo het vermoeden dat mensen iets anders te doen hebben dan dan te kijken naar hoe ik kook. Maar ook hiervoor geldt, zeg nooit nooit. Maar voor nu is het even goed zo.

Bijna meivakantie

Een gek idee. Nog een week “thuisschool” en dan heeft onze dochter twee weken vakantie. We zouden met haar een week naar New York gaan. Haar eerste grote reis, die we haar hadden beloofd omdat ze deze zomer tien wordt. Het gaat, uiteraard, niet door. We gaan kijken of we die reis alsnog op een later moment kunnen inhalen. En of we deze vakantie een mini alternatief kunnen bedenken, waardoor we toch even weg zijn. Zonder echt weg te zijn. Het zal voor veel mensen met reisplannen een herkenbaar gevoel zijn. Je weet dat het beter is zo, maar toch is het enórm balen.

Hoe verder?

Na dinsdag weten we meer, als de volgende persconferentie is geweest. Speculeren heeft geen zin. Ik heb geen glazen bol. Ben geen expert. Ik volg de adviezen, welke het ook worden en hoop dat we stapje voor stapje vooruit kunnen. Terug naar hoe het was? Nee, dat zal niet. Hoeft ook niet. De rust die we nu hebben heeft ook wel weer wat. Daar geniet ik nu dan ook nog maar even van. In de zon, in de tuin, met eind van de dag een glas in de hand. Dat de ene dag half leeg en de andere dag half vol is. x

Gepubliceerd op 19 april 2020