Smulpaapje interviewt! – Ramon Beuk
In ‘Smulpaapje interviewt!’ laten we, ter inspiratie, bekende en mindere bekende chefs aan het woord over (hun visie op) kinderen en (uit) eten. In de vorige editie spraken we met Julien van Stokkem, van Smulpaapje proof restaurant Balijepark. Dit keer voelen we Ramon Beuk aan de tand over kinderen en (uit) eten.
“Leer kinderen proeven!”
Ramon Beuk (1971, vader van een dochter) zijn interesse in koken en eten is al vroeg gewekt door samen met zijn moeder te koken. Bekend werd Beuk in Nederland vervolgens door zijn tv optredens en eigen (culinaire) programma’s. Recentelijk nog met Terug naar mijn Roti. Maar al drie jaar is hij ook gastheer en chef kok in zijn eigen, tijdelijke restaurant ‘VOOREENMAAND in De Glazen Ruimte in Maarssen, waar hij de rest van het jaar onder meer culinaire evenementen organiseert. Van zijn hand verschenen daarnaast meerdere kookboeken. Maar hoe denkt Ramon eigenlijk over kinderen en (uit) eten? Wij spraken hem daar over
Wat is jouw visie als het gaat om kinderen en (uit) eten?
“We groeien op met veel te veel zoet om ons heen. Als je het thuis niet hebt, krijgen ze het elders wel. Er is geen ontwijken aan. Dat bepaalt mede de smaakontwikkeling van kinderen. Onlangs was ik in Malawi. Geen suiker te bekennen. En ook geen kinderen die eten uitspugen omdat ze het niet lekker vinden. Ik heb het eten van die kinderen geproefd en dat was echt niet lekker. Eten is daar pure noodzaak.
Wat dat betreft zijn we hier met z’n allen veel te ver doorgeslagen. We eten de hele dag door. Dat biedt ook ruimte voor kinderen om hun neus op te halen voor eten. Tegelijkertijd denk ik wel dat je kinderen smaak aan kunt leren.”
Wat at jezelf vroeger graag?
“Wij aten thuis wat er op tafel kwam, typische Surinaamse gerechten. Gelukkig heb ik een moeder die goed kan koken. Later, in Nederland, ontdekte ik bij vriendjes de Nederlandse keuken. Zuurkoolstamppot, heerlijk! Terwijl mijn vriendjes dat hele normale kost vonden, was het voor mij weer iets nieuws. Net als dat de Surinaamse keuken bij ons thuis dat voor hen was.”
Was er ook iets dat je niet lekker vond?
“Eigenlijk niet. Ik kan er ook niet bij als mensen zeggen ‘ik lust dat niet’. Volgens mij hebben dat soort uitspraken te maken met bereiding van een gerecht en de herinnering daaraan. Mijn moeder maakte ook wel een sudderlapjes, die dan niet goed genoeg gesudderd hadden. Dan riep ik daarna ‘ik lust geen rundvlees’. Maar later proef je dan nog een keer, dan is het wel goed bereid en smaakt het vervolgens fantastisch!”
Als het gaat om het bijbrengen van smaak bij kinderen, wat is dan jouw advies/tip/suggestie? Hoe vertaalt zich dat in de praktijk naar je eigen dochter?
Mijn eigen dochter probeer ik ook zo veel mogelijk te laten proeven. En dat gaat steeds beter (lachend). Smaak ontwikkel je door veel te proeven. En ja, zij is ook dol op frietjes en een kaassoufflé. Maar ze gaat ook met mij mee uit eten en proeft dan wel. Het is mijn ideaal dat kinderen gewoon met hun ouders mee uit eten gaan en dan mee eten, in plaats van de standaard gerechten die nu op de kinderkaart staan.
Stel, je krijgt de vrije hand. Hoe ziet jouw ideale menu voor kinderen er dan uit?
“Sowieso zitten er alle voedingstoffen in die kinderen nodig hebben. Maar het allerliefst eten kinderen gewoon met de kaart mee waar ook de volwassen van eten. Gewoon, normale gerechten die we allemaal eten!”
Wat is jouw advies aan restaurants die alleen nog een traditioneel kindermenu serveren?
“Wat mij betreft ligt de sleutel bij de ouders. Vraag niet om dat kindermenu. Maak een andere keuze. En ja, het is een kip/ei verhaal. Maar de ouders kiezen uit wat hun kinderen eten. Vraag gewoon om een kleine portie van je eigen gerecht. Het is zo simpel!”
Gepubliceerd op 5 september 2013
